Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
nienawidzić — ndk VIa, nienawidzićdzę, nienawidzićdzisz, nienawidzićwidź, nienawidzićdził, nienawidzićdzony, nienawidzićdzeni «czuć, żywić do kogoś lub czegoś nienawiść, odrazę, wstręt; nie cierpieć, nie znosić» Nienawidzić wroga. Nienawidzić kłamstwa,… … Słownik języka polskiego
nie znosić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie cierpieć się; nienawidzić wzajemnie jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie znosili się od dziecka. Piotr z Markiem wprost się nie znoszą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie cierpieć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie znosić, nienawidzić jeden drugiego; bardzo się wzajemnie nie lubić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobrze wiesz, że nie cierpimy się z szefem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
znienawidzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zacząć nawzajem nienawidzić jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po tym incydencie dawni przyjaciele znienawidzili się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kochać — ndk I, kochaćam, kochaćasz, kochaćają, kochaćaj, kochaćał, kochaćany «darzyć kogoś miłością; być do kogoś lub czegoś bardzo przywiązanym, bardzo lubić kogoś lub coś; żywić do osoby płci odmiennej gorące uczucie połączone zwykle z pożądaniem»… … Słownik języka polskiego
kot — m IV, DB. a, C. u, Ms. kocie; lm M. y 1. «Felis domestica, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie» Biały, bury, czarny kot. Puszysty, zwinny kot. Kot angorski, perski, syjamski. Kot mruczy, skrada się,… … Słownik języka polskiego
nienawidzenie — ↨ nienawidzenie się n I rzad. rzecz. od nienawidzić (się) … Słownik języka polskiego
nie trawić czegoś/kogoś — Nienawidzić; brzydzić się; nie tolerować. Eng. To hate, detest, or dislike; cannot tolerate … Słownik Polskiego slangu
dusza — ż II, DCMs. duszaszy; lm D. dusz 1. «ogół właściwości, dyspozycji psychicznych człowieka, władze duchowe człowieka; psychika, świadomość» Hart, moc, wielkość duszy. Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną do tych pagórków leśnych, do tych łąk… … Słownik języka polskiego
znać — ndk I, znam, znasz, znają, znaj, znał, znany 1. «mieć pewien zasób wiadomości o kimś, o czymś, mieć wyobrażenie, wyrobione przez doświadczenie, pojęcie o kimś, o czymś; móc stwierdzić tożsamość kogoś, czegoś» Znać czyjeś nazwisko, pochodzenie,… … Słownik języka polskiego
